Flestu føroyingar munnu kenna navnið Karlamagnus, um ikki annað so av tí nógv umtalaðu breytini uppi í Hoyvík, sum hevur fingið navn eftir honum.
Karl hin Mikli er eisini kendur ígjøgnum kvæðini um brøgd hansara á vígvøllinum og tólvjavningarnar við Ólivanti, sum blásti í hornið, tá ið teir vóru komnir í tronga í Runsivali.
Tað er munkurin Einhard, skrivari og næsti ráðgevi Karls, sum eftir deyða hansara skrivaði lívssøgu hansara: Vita Caroli Magni.
Yrkisleið Karlamagnusar var makaleys. Hann byrjaði sum kongur fyri tað hálvbarbariska frankafólkið og endaði dagar sínar sum „rómverskur“ keisari, í veruleikanum ráddi hann yvir eitt Europa, hvørs smástatir hann vann á í óteljandi kríggjum.
Munkurin Einhard var ráðgevi og skrivari Karlamagnusar, sum í 830-árunum setti seg og skrivaði niður tey sprøklutu minnini, hann hevði savnað sær í einum longum lívi í tænastu hjá valdinum. Tað er ein hugtakandi fagnaður, sum nú á fyrsta sinni kann verða lisin á føroyskum. Einhard er frómt ókritiskur ímóti tí, sum harri hansara hevst at. Um líðingarnar hjá sakslendingum staðfestir munkurin sakliga, at tol Karls við teimum hevði verið óendaligt: „hann misrøkti ongantíð at revsa teir“.
Latínprofessarin Birger Bergh stendur fyri týðingini, og eitt tilvitað námsfrøðiligt tak er at bera fram tann latínska og tann svenska (føroyska) tekstin á somu opnu fyri beinleiðis at kunna bera saman málini. Í einum fryntligum inngangi kunnar Birgitta Kurtén-Lindberg lesaran í samtíð og lívsverki Karlamagnusar. Hann er ein av teimumavgjørt fremstu úrmælingum í Europa og mál hansara var ein europeisk eind savnað undir spíra hansara – ein undangongumaður til okkara EU.
Eilif Samuelsen hevur týtt bókina úr svenskum.